Τρίτη 11 Ιουλίου 2006

Επέζησα


Χθες βράδυ είδα στον ύπνο μου ότι με σκότωσαν.Κάποιος με πυροβόλησε και περίμενα από στιγμή σε στιγμή να πεθάνω.Ήμουν καθισμένη σε μια καρέκλα και είχα γύρει πίσω το κεφάλι.Αυτό είναι το τέλος σκεφτόμουνα και περίμενα να δω πώς θα 'ναι ο θάνατος.Τα δευτερόλεπτα περνούσαν και σκεφτόμουν διάφορα.Πέρασε όμως η "προκαθορισμένη στιγμή του θανάτου" και παρέμενα ζωντανή.Α, είναι όνειρο, γι αυτό ζω... είπα.Δε θυμάμαι το πριν και το μετά.



posted by Κυκλοδίωκτον 7/11/2006 06:59:00 PM




Tuesday, July 11, 2006
4 Comments:


Μαύρος Γάτος said...
Τι απαίσιο όνειρο...Τί να πώ; ό,τι και να πω μαλακία θα είναι.Σε σκέφτομαι.
11 July, 2006 20:00




Κυκλοδίωκτον said...
Ευχαριστώ πολύ, καλέ μου γάτε!Σήμερα είδα ένα χαρτί σε μια κολώνα για κηδεία. "Α, τον τυχερό", ήταν η πρώτη μου σκέψη. Αμέσως όμως το αναίρεσα σκεφτόμενη πιο ενσυνείδητα. Δεν ήταν τυχερός ή τουλάχιστον δεν ξέρω αν ήταν.Γιατί, τυχερός για μένα, είναι αυτός που έχει αξιοποιήσει στο έπακρο τις δυνατότητες της παρούσας ζωής. Όπως η παραβολή με τα τάλαντα, που άλλος τα παράχωσε, άλλος τα πολλαπλασίασε κλπ.(Και δεν μιλώ για τις δυνατότητες, τύπου: "Τα 101 πράγματα που θα πρεπε να κάνεις πριν πεθάνεις"...)
12 July, 2006 18:07




Κυκλοδίωκτον said...
(Πάντως στο όνειρο δεν είχα καμία αγωνία, απλώς περίμενα, σχεδόν αδιάφορα, να πεθάνω, σαν κάτι το πολύ φυσιολογικό)
12 July, 2006 18:13



sfrang said...
Χμμμ, πάλι ξεσκέπαστη κοιμήθηκες, η μεγάλη κυκλοφορία (του αίματος) επιβαρύνθηκε και με το εφιαλτικό όνειρο ξύπνησες και γύρισες από την άλλη πλευρά... Ουδέν καινόν υπό τον ήλιον :-))Στ.
23 July, 2006 21:49

Δεν υπάρχουν σχόλια: