Σάββατο 30 Απριλίου 2011

Σμιλεύοντας το χρόνο

(και για να επανέλθω στην "αρμόζουσα τάξη" και να σοβαρευτώ, ένα κείμενο για προβληματισμό:)


"Η τέχνη είναι μια μετα-γλώσσα με την οποία οι άνθρωποι προσπαθούν να επικοινωνήσουν, να μεταδώσουν πληροφορίες για τον εαυτό τους και να αφομοιώσουν την εμπειρία των άλλων -στοιχεία που δεν έχουν σχέση με πρακτικά οφέλη, παρά με τη συνειδητοποίηση της ιδέας της αγάπης που το νόημά της έγκειται στη θυσία, στο άκρο αντίθετο του πραγματισμού. Μου είναι αδύνατον να πιστέψω πως ένας καλλιτέχνης μπορεί ποτέ να εργαστεί μόνο και μόνο για να 'εκφραστεί'. Η έκφραση του εαυτού του δεν έχει νόημα αν δεν υπάρχει ανταπόκριση. Για να δημιουργηθεί πνευματικός δεσμός με τους άλλους, η έκφραση αυτή πρέπει να αποτελεί μια οδυνηρή πορεία που δεν έχει κανένα πρακτικό όφελος -να είναι εντέλει πράξη θυσίας. Πάντως σίγουρα δεν αξίζει τον κόπο να ασχοληθεί κανείς μαζί της για να ακούσει απλώς και μόνο τον αντίλαλό του!
Η διαίσθηση παίζει ρόλο και στην επιστήμη και στην τέχνη..."

Από το βιβλίο: "Σμιλεύοντας το χρόνο"
"πνευματική αυτοβιογραφία του εν τω γίγνεσθαι" του Α. Ταρκόφσκι





.

Τέλος θραυσμάτων





Οι λέξεις σε εκθέτουν.

Σήμερα.

Και χθες.
Τι; Επειδή ήταν πιο ελέγξιμες;




Απορία




Πώς να στερέψει το στερημένο;





Κυριολεξία




Ήταν φτυστός ο πατέρας του

(Χρόνια ρεμάλι στη φυλακή)





Σχήματα




Όταν βρίσκεσαι σε κύκλο

δεν υπάρχουν γωνίες να κρυφτείς ή να κρύψεις.

Κάτι ξέρουν τα μαγικά σύμβολα.





Χέρια




Σώθηκαν τα απλωμένα χέρια. Γίνανε γροθιές.

Τα προτιμούσες απλωμένα;

Μόνο σε σχήμα παλάμης θα σου ταίριαζαν.





Χέρια




Η αρρώστια της Αφροδίτης της Μήλου.

Να μην έχεις χέρια για να δώσεις.

Αυτό είναι μεγαλύτερη δυστυχία

από το να μην έχεις χέρια για να πάρεις.




.

Χέρια



Τη Μεγάλη Βδομάδα

σταύρωσες τα χέρια σου

σε στάση άμυνας

και ύψωσες το ανάστημά σου

εν μέσω δύο "ληστών".




(προς αποφυγήν παρεξηγήσεως, αναφέρομαι σε σημερινό άνθρωπο)

.