Λέξεις-Πουλιά

 

Παραθέτω έναν παλιό διάλογό μου περί Ποιητών, ακριβώς όπως γράφτηκε εν ριπή σκέψης. 

Ξεκίνησε χιουμοριστικά και μετά (όπως συνήθως κάνει η γραφή) με πήγε αλλού...

                             

 * * *

Σαν τον ποιητή που του πήραν τις λέξεις και χρησιμοποιούσε πουλιά για να φτάνει στον ουρανό…

-Τι πουλιά;

-Μου χαλάς το ποίημα!

-Τι πουλιά;

-Περιστέρια, καρακάξες, αηδόνια, γύπες…

-Αυτά δεν είναι πουλιά.

-Τι είναι;

-Σύμβολα!

-Και οι λέξεις το ίδιο...

-Μου λες έμμεσα ότι ο ποιητής εκείνος βρήκε άλλον τρόπο συμβολισμού της έκφρασης;

-Σου λέω ότι ένας ποιητής έχει ανάγκη να φτάνει στον ουρανό με ό,τι μέσο μπορεί.

-Πού είναι ο ουρανός;

-Ψηλά.

-Πόσο ψηλά;

-Όσο και το ύψος του ποιητή.

-Υπάρχει ουρανός χαμηλά;

-Υπάρχει, αλλά είναι ομοίωμα.

-Γιατί ένας ποιητής δεν κατεβάζει τον ουρανό στη γη να τον προσφέρει;

-Για να αναγκάζει τους ανθρώπους να θέλουν να ψηλώσουν για να τον φτάσουν. Πότε εκτιμήθηκε κάτι που σου προσφέρεται άκοπα;

...

22/5/11

 Οι πίνακες είναι του Μαρκ Σαγκάλ